آقای بازیگر: سریال «یوسف پیامبر (ع)» برکت زندگی من بود
تاریخ انتشار: ۲۸ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۲۳۹۶۷۸
کوروش زارعی بازیگر تئاتر و تلویزیون گفت: یکی از کار‌هایی که بیشترین برکات را در زندگی من داشت، حضور در سریال «یوسف پیامبر (ع)» بود. واقعا سینمای ایران یک فرج‌الله سلحشور داشت و فکر نمی‌کنم دیگر کسی مانند او را داشته باشد.
«کوروش زارعی»، بازیگر سینما و تئاتر در برنامه شب گذشته «راه نشان» شبکه قرآن و سیما بیان داشت: نزدیک به دو دهه است که بازیگری در سینمای ایران، تیمی و تیم چیدن است یعنی بیشتر گروه‌بازی و جناح بندی است که این موضوع متأسفانه همیشه چه در تلویزیون و چه در سینما بازیگران و عوامل کار را آزرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: در کنار ما هنرمندان بسیار توانمندی هستند که سال‌ها است خانه نشین شده‌اند و کاری نمی‌کنند و من نمی‌دانم اشکال کار کجاست که این چنین شده است، شاید به مسئولین تلویزیون برمی گردد که برخی مواقع تنها عده‌ای مشخص را در سریال‌ها و فیلم‌های تلویزیونی می‌بینیم و یا ممکن است به این دلیل باشد که سازمان سینمایی و یا خانه سینما هیچ قانون مدون و برنامه‌ریزی برای بازیگرانی که بیکار هستند ندارد.
زارعی خاطرنشان کرد: البته متأسفانه کمی این موضوع و این هجمه، دارد به تئاتر هم سرایت می‌کند، تئاتر که یک هنر شریف و اصیل و نجیب است؛ دلیلش این است که دولت تئاتر را را‌ها کرده و به حال خودش گذاشته است، در حالی که در کشور‌های توسعه یافته، دولت‌ها حامی تئاتر هستند.
این بازیگر تأکید کرد: این بی‌حمایتی دولت، چندسالی است که وضعیت بغرنجی را از لحاظ اقتصادی برای بچه‌های تئاتر به وجود آورده است و یک خطر فرهنگی در حال وقوع است و ابتذالی که در برخی فیلم‌های سینمایی می‌بینیم، اگر مراقب نباشیم قطعا دامن تئاتر را خواهد گرفت و سطحی‌نگری که در سینما وجود دارد، در برخی تئاتر‌ها رسوخ کرده است.
وی اظهار داشت: الان یکی از معضلاتی که دامن خیلی از خانواده‌ها و علاقمندان بازیگری را گرفته، همین آموزشگاه‌هایی است که در سطح تهران بزرگ و برخی استان‌ها راه افتاده و پول‌های کلانی می‌گیرند و چیزی هم به بچه‌های مردم یاد نمی‌دهند؛ لذا بخش آموزش وزارت ارشاد باید نظارت لازم را در این زمینه داشته باشد، اما اینطور نیست.
وی عنوان کرد: در این آموزشگاه‌ها بعضا از چهره‌های مطرح سینمای ایران سوء استفاده می‌شود و گفته می‌شود که این کلاس‌ها زیر نظر فلانی است، در حالی که اصلا چیزی یاد نمی‌دهند و وقتی کسی از این کلاس‌ها فارغ‌التحصیل می‌شود، حتی نمی‌تواند روی صحنه راه برود!
زارعی گفت: آموزش بازیگری حتی در خیلی از پروژه‌های تلویزیونی به کاسبی و نقش‌فروشی تبدیل شده و خیلی از مسئولان ما هم می‌فهمند، اما نمی‌دانم چرا صدایشان بابت این اتفاق ناخوشایند در نمی‌آید.
وی با بیان این که هنر صد درصد اکتسابی نیست و یک جوهره و استعداد ذاتی هم باید در وجود فرد باشد، بیان داشت: اگر این جوهره نباشد، حتی اگر دکترای بازیگری از سوربن فرانسه هم داشته باشد، اتفاقی نمی‌افتد. بهترین راه برا اینکه فرد ببیند، آیا جوهره این کار را دارد یا خیر، این است که از همان دوران دانش‌آموزی و دانشجویی در گروه‌های کوچک تئاتری حضور یابد و ببیند آیا توان و استعداد این کار را دارد یا خیر؟
زارعی در ادامه گفت: یکی از کار‌هایی که بیشترین برکات را در زندگی من داشت، حضور در سریال «یوسف پیامبر» اثر مرحوم فرج‌الله سلحشور بود. واقعا سینمای ایران یک فرج‌الله سلحشور داشت و فکر نمی‌کنم دیگر کسی مانند او را داشته باشد، مرد ایمان و اخلاق که وقتی کار می‌کرد با همه وجود و عشقش کار می‌کرد.
این بازیگر سریال «یوسف پیامبر (ع)» افزود: شاید یکی از دلایلی که این سریال جهانی شد و در قاره‌های آسیا، اروپا و آمریکا بیش از ۵ میلیارد نفر آن را دیدند، بخاطر اخلاص سلحشور بود که هم در پشت صحنه و هم در مقابل دوربین از او دیده می‌شد.
وی تصریح کرد: در سه سال فیلمبرداری سریال «یوسف پیامبر (ع)» حتی یک روز حقوق بچه‌ها عقب نیفتاد، برخی‌ها عمل جراحی داشتند و با کمک و قرض سلحشور مشکلشان حل شد، خیلی‌ها در آن سه سال ازدواج کردند و سلحشور به آن‌ها قرض داد و بسیاری کار‌های خیر دیگر که او انجام داد.
زارعی بیان داشت: در آن سه سال، هر روز این سریال قرآنی را با تلاوت چند آیه از قرآن شروع کرد و اول وقت به نماز می‌ایستاد و همین تقوی و خلوص نیت، بر عوامل سریال تاثیر گذاشت و در عین حال، تمام اصول فیلمسازی را رعایت می‌کرد و اتفاقا بخاطر همین تقوی و اخلاص مورد هجمه قرار می‌گرفت، اما مردم خیلی خوب کار او را تشخیص دادند و اگر صدبار دیگر هم این سریال پخش شود، حاضرند تماشا کنند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: مردم کار‌هایی مانند «امام علی (ع)»، مختارنامه، روز واقعه و مردان آنجلس» را دوست دارند، چراکه روایت واقعی تاریخ است و امثال من هم همیشه استقبال می‌کنیم که در این پروژ‌ها حضور یابیم.
برنامه «راه نشان» به تهیه‌کنندگی رحمان حاصلی پس از ایام ماه رمضان هر هفته از شنبه تا ۴ شنبه ساعت ۲۲:۳۰ بر روی آنتن شبکه قرآن و معارف سیما می‌رود.
منبع: افکارنيوز
کلیدواژه: تئاتر تلویزیون سینمای ایران قرآن خانه سینما قانون دولت وزارت ارشاد ایران فرانسه اخلاق پشت صحنه دوربین حقوق عمل جراحی ازدواج مردان ماه رمضان بازیگر ایرانی یوسف پیامبر کوروش زارعی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۲۳۹۶۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حرف‌های جنجالی بازیگر مشهور که صداوسیما اصلا قبول ندارد
اعتماد نوشت: بهنام تشکر به‌تازگی در برنامه «زودیاک» که در شبکه نمایش خانگی پخش می‌شود، حضور یافته و از بازیگران اصلی است.
گفت‌وگوی زیر به این مناسبت با او انجام شده است.
دلیل حضورتان در برنامه زودیاک، علاقه به بازی مافیاست یا حضور در یک گیم شو به عنوان یک تجربه متفاوت در قالب تصویر؟
من بازی مافیا را دوست دارم و از اولین نفراتی بودم که در تلویزیون مافیا اجرا کردم و گاد بازی بودم. هرچه سری‌های جدیدتری از مافیا تولید شد، نقش‌های بیشتری روی کار آمد که برای من جذاب بود. زودیاک هم سناریوی جذاب و متفاوتی داشت و وقتی دوستان دعوت کردند تصمیم گرفتم که در برنامه زودیاک باشم.
گرداندن بازی مافیا را بیشتر دوست دارید یا بازی کردن را؟
گرداندن بازی را بیشتر دوست دارم. اینکه سفید باشم برایم لذتبخش‌تر است.
نظرتان در مورد مدل اجرا و گردانندگی محمد بحرانی در زودیاک چیست؟
محمد را خیلی زیاد دوست دارم و به نظرم در هر جایی که قرار می‌گیرد، مخاطب همراهش است. فکر می‌کنم در فصل اول زودیاک، کمی با احتیاط گرداندن بازی را پیش می‌برد و مراعات بازیکن‌ها را می‌کرد. اطمینان دارم که خودش هم به این فکر کرده و در فصل دوم، به تغییر مدل گردانندگی بازی فکر کرده است.
از تجربه کار در نمایش خانگی و تفاوتش با تلویزیون بگویید؟
من تقریبا جزو اولین نفراتی بودم که نمایش خانگی را با سریال ساخت ایران تجربه کردم. ساخت ایران اولین سریالی بود که به صورت دی وی دی منتشر شد. این دو مدیا، تفاوت‌های مشخصی دارند. محدودیت‌های صدا و سیما، فیلمنامه‌هایی که تثبیت می‌کند، ناظران پخشی که دارد با نمایش خانگی متفاوت است. فضای کار در پلتفرم‌ها راحت‌تر است و به این واسطه، کارگردان‌ها، نویسنده‌ها به تبع آن بازیگران دست‌شان در کار بازتر است. این‌ها مواردی است که همه می‌دانند و البته خیلی هم پیچیده نیست.
به عنوان کسی که بخش زیادی از تجربیات کاری‌اش را به نقش‌آفرینی در سریال‌های تلویزیون اختصاص داده، ممکن است که شما هم مثل خیلی‌ها، نگران حال این روز‌های تلویزیون باشید. از نظر شما تلویزیون چطور می‌تواند به وضعیت سابقش برگردد؟
تلویزیون باید به همه نظرات مردم توجه کند و برای همه اقشار مردم برنامه بسازد، نه فقط برای عده‌ای خاص. مدیران تلویزیون فعلی، تمرکزشان را بر چیز‌هایی گذاشته‌اند که فقط و فقط خودشان قبول دارند در حالی که خودشان هم خیلی خوب می‌دانند که بخش زیادی از مخاطب‌شان را از دست داده‌اند و به نظر می‌رسد که با این شیوه‌ای که پیش می‌روند، خیلی هم برای‌شان مهم نیست. امیدوارم که این مدیران عزیز، تجدیدنظری در روند سیاستگذاری‌شان داشته باشند که تلویزیون مثل دهه هشتاد یا حتی اوایل دهه نود، دوباره به اوج خودش برگردد و با سریال‌های پرطرفداری مثل ساختمان پزشکان و دودکش و باقی سریال‌های خوب و موفق، مردم و مخاطب را برای خودش حفظ کند. من فکر می‌کنم مردم هنوز هم انتظار دارند تلویزیون به رسانه اصلی و ملی همه افراد جامعه تبدیل شود.
به سریال ساختمان پزشکان اشاره کردید؛ تیم سازنده این سریال، تجربیات خوبی در تلویزیون رقم زدند. به نظرتان جای خالی چهره‌های دهه‌های قبل چقدر در تلویزیون احساس می‌شود؟
به نظرم بیشتر از جای خالی کسانی که در آن سریال‌ها یا برنامه‌ها کار می‌کردند، جای خالی برنامه‌های‌شان احساس می‌شود. این وضعیت، نتیجه مدل تصمیم‌گیری فعلی است. اتفاقا همان عوامل الان تجربیات‌شان بیشتر شده و ممکن است در شرایط مطلوب، خیلی بهتر از قبل کار کنند. باز هم تأکید می‌کنم که تصمیمات تلویزیون مهم است و به نظرم خیلی هم جرات و جسارت ویژه‌ای نمی‌خواهد. به هر حال آن برنامه‌ها و سریال‌های خیایان خلوت کن در همین تلویزیون، تولید و پخش شده‌اند.
ترجیح‌تان کار در فضای کمدی است یا جدی؟
در حال حاضر به فضای کمدی نمی‌توانم فکر کنم و راستش اصلا کمدی در من گم شده و دلایلش را هم همه می‌دانیم. اما به دور از شرایط فعلی، فضای جدی و درام را بیشتر دوست دارم.
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان