خاطرات تلخ و شیرین بازیگر «یوسف پیامبر» در روز تولدش/ بیحاشیهترین بازیگر عرصه هنر
تاریخ انتشار: ۱۰ دی ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۱۸۸۷۸۶
به گزارش خبرنگار حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، محمود پاکنیت، از سال ۴۸ در زمینه تئاتر شروع به کار کرد و در ۵۲ نمایش حضور یافت. وی در سال ۵۲ به استخدام اداره کل فرهنگ و هنر درآمد و از سال ۶۷ به فعالیت در عرصه سینما و تلویزیون پرداخت و موفق به اخذ درجهٔ یک هنری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گردید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
محمود همسر مهوش صبرکن (بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون) است. محمود پاک نیت و مهوش صبر کن، در شیراز با هم آشنا شده، همانجا ازدواج کرده و بعد برای ادامه فعالیت حرفهایشان به تهران کوچ کردهاند از جمله زوجهای هنری هستند که کارنامه خوبی در زمینه بازیگری دارند. به بهانه ۱۰ دی ماه تولد محمود پاک نیت گفتگویی با این زوج هنری داشتیم که در ادامه میخوانید:
محمود پاک نیت در گفتگو با خبرنگار حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره حال و هوای روز تولدش گفت: هر سال که تولد اتفاق میافتد شما نسبت به گذشته یک سال بزرگتر و پختهتر میشوید و به جایی می رسید که می توانید گذشته را فراموش کنید و در سال جدیدی که پا گذاشته اید، تجربه بیشتری کسب و زندگی آینده خود را بر اساس درس از تجربیات گذشته بنا کنید.
وی در خصوص حضور جوانان در عرصه هنر نسبت به گذشته عنوان کرد: نسبت به زمانی که ما تئاتر را شروع کرده ایم فضا بهتر شده است و در شیراز شاید سالی فقط چند نمایش به اجرا میرسید، اما این روزها شاهد نمایشهای بسیاری در سطح کشور هستیم. جوانان استقبال خوبی میکنند و حمایتهای خوبی از طرف پیشکسوتان و نهادهای مختلف میشوند و جوانان فضای خوبی برای کار کردن دارند.
بازیگر سریال «یوسف پیامبر» درباره حضور در سینما اظهار داشت: پیشنهاد خوبی برای سینما دارم، اما زمانی که در یک سریال حضور پیدا میکنم حدود ۷ ماه تصویربرداری میشود و دیگر فرصت نمیکنم کار دیگری را قبول کنم.
وی درباره اینکه برخی از بازیگران همزمان سر چند کار هستند، توضیح داد: برخیها چند کار انجام میدهند، اما من معتقد هستم که فکر باید در یک جا باشد، ممکن است این کار انجام شود، اما ممکن است کار بازده خوبی برای تماشاگر نداشته باشد. همچنین استرسهای خاص خود را هم دارد.
بازیگر سریال «پدر سالار» در خصوص سریالهایی که مردم با آن خاطره دارند، بیان کرد: سریالهای روزی روزگاری، روشنتر از خاموشی، پس از باران، پدرسالار، خانهای در تاریکی، فکر پلید، یوسف پیامبر بخشی از کارهای دوست داشتنی مردم است. البته من بیشتر کارهایم را دوست دارم.
پاک نیت پیرامون خاطرات تلخ و شیرین عرصه هنر عنوان کرد: خاطره تلخ من به سریال «پس از باران» بر میگردد؛ جوانی به نام «اسلام» از بازیگرهای بومی سریال که در بخشهایی هم بازی داشت، در مرداب غرق شد. همه عزیزان از این اتفاق خیلی متاثر شدند و مدتها درگیر این اتفاق تلخ بودیم.
وی ادامه داد: خاطرات خوب در این سالها بسیار دارم بهترین آن ازدواج با همسرم و سه نوه از دو پسرم دارم که همیشه با عکس، فکر و صدای آنها میخوابم.
این بازیگر درباره رمز ماندگاری زندگی شخصی خود بیان کرد: صداقت در هر کاری مهم است اگر در زندگی شخصی نسبت به یکدیدگر صادق باشیم و دروغ وارد زندگی نشود، زندگی دوام خود را دارد. زمانی که صداقت در زندگی نباشد هر لحظه این زندگی از هم گسیخته میشود.
پاک نیت در خصوص آرزوی خود در روز تولدش عنوان کرد: آرزوی من همیشه برای جوانان است. امیدوارم تمام جوانان کشورم صبور باشند، چرا که زندگی فراز و نشیب زیاد دارد و اگر این تحمل نداشته باشیم نا امیدی و پوچی به وجود میآید و اینها خیلی بد است و صبوری و صداقت بسیار تاثیر گذار است.
در ادامه گفتگو، مهوش صبرکن همسر محمود پاک نیت درباره رمز ماندگاری و موفقیت در زندگی شخصی گفت:گذشتهای که هر دو ما در زندگی داشتیم میتواند رمز پایداری زندگیمان باشد.
بازیگر «پس از باران» درباره خصوصیت همسرش عنوان کرد: ایشان بسیار صبور، کم حرف، متین هستند و به خاطر صبوری که دارند یکی از بی حاشیهترین در عرصه هنر است، حتی این صبوری در این سالها برای من تاثیر گذار بود. با توجه به اینکه من بسیار عجول بودم توانستم آرامش و صبوری را از ایشان یاد بگیرم.
بازیگر «یوسف پیامبر» درباره اثر به یادماندنی محمود پاک نیت توضیح داد: مردم روزی روزگاری، پس از باران و پدر سالار خاطرات خوبی دارند، اما من به عنوان همسرشان نقش شاه عباس در سریال «روشنتر ازخاموشی» را بسیار دوست دارم. بازی بسیار خوبی داشتند و هفت گریم مختلف برای این نقش تجربه کردند.
صبر کن بیان کرد: به عنوان بازیگر فقط در این سریال حضور نداشت بلکه برای این نقش بسیار تحقیق و مطالعه کرد. کتابهایی که حسن فتحی معرفی میکرد، مطالعه داشت. در ضمن زبان ترکی بلد نبود و روی جملات بسیار کار میکرد.
گفتگو از الهام قبادی
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: سریال تلویزیونی صدا و سیما
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۱۸۸۷۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حرفهای جنجالی بازیگر مشهور که صداوسیما اصلا قبول ندارد
اعتماد نوشت: بهنام تشکر بهتازگی در برنامه «زودیاک» که در شبکه نمایش خانگی پخش میشود، حضور یافته و از بازیگران اصلی است.
گفتوگوی زیر به این مناسبت با او انجام شده است.
دلیل حضورتان در برنامه زودیاک، علاقه به بازی مافیاست یا حضور در یک گیم شو به عنوان یک تجربه متفاوت در قالب تصویر؟
من بازی مافیا را دوست دارم و از اولین نفراتی بودم که در تلویزیون مافیا اجرا کردم و گاد بازی بودم. هرچه سریهای جدیدتری از مافیا تولید شد، نقشهای بیشتری روی کار آمد که برای من جذاب بود. زودیاک هم سناریوی جذاب و متفاوتی داشت و وقتی دوستان دعوت کردند تصمیم گرفتم که در برنامه زودیاک باشم.
گرداندن بازی مافیا را بیشتر دوست دارید یا بازی کردن را؟
گرداندن بازی را بیشتر دوست دارم. اینکه سفید باشم برایم لذتبخشتر است.
نظرتان در مورد مدل اجرا و گردانندگی محمد بحرانی در زودیاک چیست؟
محمد را خیلی زیاد دوست دارم و به نظرم در هر جایی که قرار میگیرد، مخاطب همراهش است. فکر میکنم در فصل اول زودیاک، کمی با احتیاط گرداندن بازی را پیش میبرد و مراعات بازیکنها را میکرد. اطمینان دارم که خودش هم به این فکر کرده و در فصل دوم، به تغییر مدل گردانندگی بازی فکر کرده است.
از تجربه کار در نمایش خانگی و تفاوتش با تلویزیون بگویید؟
من تقریبا جزو اولین نفراتی بودم که نمایش خانگی را با سریال ساخت ایران تجربه کردم. ساخت ایران اولین سریالی بود که به صورت دی وی دی منتشر شد. این دو مدیا، تفاوتهای مشخصی دارند. محدودیتهای صدا و سیما، فیلمنامههایی که تثبیت میکند، ناظران پخشی که دارد با نمایش خانگی متفاوت است. فضای کار در پلتفرمها راحتتر است و به این واسطه، کارگردانها، نویسندهها به تبع آن بازیگران دستشان در کار بازتر است. اینها مواردی است که همه میدانند و البته خیلی هم پیچیده نیست.
به عنوان کسی که بخش زیادی از تجربیات کاریاش را به نقشآفرینی در سریالهای تلویزیون اختصاص داده، ممکن است که شما هم مثل خیلیها، نگران حال این روزهای تلویزیون باشید. از نظر شما تلویزیون چطور میتواند به وضعیت سابقش برگردد؟
تلویزیون باید به همه نظرات مردم توجه کند و برای همه اقشار مردم برنامه بسازد، نه فقط برای عدهای خاص. مدیران تلویزیون فعلی، تمرکزشان را بر چیزهایی گذاشتهاند که فقط و فقط خودشان قبول دارند در حالی که خودشان هم خیلی خوب میدانند که بخش زیادی از مخاطبشان را از دست دادهاند و به نظر میرسد که با این شیوهای که پیش میروند، خیلی هم برایشان مهم نیست. امیدوارم که این مدیران عزیز، تجدیدنظری در روند سیاستگذاریشان داشته باشند که تلویزیون مثل دهه هشتاد یا حتی اوایل دهه نود، دوباره به اوج خودش برگردد و با سریالهای پرطرفداری مثل ساختمان پزشکان و دودکش و باقی سریالهای خوب و موفق، مردم و مخاطب را برای خودش حفظ کند. من فکر میکنم مردم هنوز هم انتظار دارند تلویزیون به رسانه اصلی و ملی همه افراد جامعه تبدیل شود.
به سریال ساختمان پزشکان اشاره کردید؛ تیم سازنده این سریال، تجربیات خوبی در تلویزیون رقم زدند. به نظرتان جای خالی چهرههای دهههای قبل چقدر در تلویزیون احساس میشود؟
به نظرم بیشتر از جای خالی کسانی که در آن سریالها یا برنامهها کار میکردند، جای خالی برنامههایشان احساس میشود. این وضعیت، نتیجه مدل تصمیمگیری فعلی است. اتفاقا همان عوامل الان تجربیاتشان بیشتر شده و ممکن است در شرایط مطلوب، خیلی بهتر از قبل کار کنند. باز هم تأکید میکنم که تصمیمات تلویزیون مهم است و به نظرم خیلی هم جرات و جسارت ویژهای نمیخواهد. به هر حال آن برنامهها و سریالهای خیایان خلوت کن در همین تلویزیون، تولید و پخش شدهاند.
ترجیحتان کار در فضای کمدی است یا جدی؟
در حال حاضر به فضای کمدی نمیتوانم فکر کنم و راستش اصلا کمدی در من گم شده و دلایلش را هم همه میدانیم. اما به دور از شرایط فعلی، فضای جدی و درام را بیشتر دوست دارم.